Wreszcie wiosna!

Wygląda na to, że wreszcie wiosna nadchodzi ;-) Od czasu przenosin w Karkonosze wreszcie można było polatać, kolejny raz, na Mieroszowie. Sobota, pogoda taka sobie ale odległość do przejechania na startowisko jakaś taka nieprzyzwoita całe 60km więc jedziemy, na startowisku pustka ale warunki nie najgorsze, pierwszy raz mi się zdarzyło być w pojedynkę na starcie. Polatać się dało, co prawda troszkę mi 4 litery przetrzepało ale co tam wiosna! Poniedziałek kolejny raz Mieroszów, jednak ta nieprzyzwoita odległość do startowisk prowokuje i kolejny raz dało się polatać.

Sezon rozpoczęty !

No i sezon 2012 rozpoczęty, całkiem fajny dzień jak na patologiczny Mieroszów. Pierwszy dzień latania w nowym sezonie i dało się polatać, miła niespodzianka. Niestety nauczka na przyszłość, trzeba sprawdzać miejsce w pamięci GPS-a i kasować stare loty inaczej może się okazać że zostanie zapisana część lotu jak w moim dzisiejszym locie.

Czas na nowe filmy.

Z pozdrowieniami dla Andrzeja i Barbary. Oczywiście jak co roku powracamy na Lijak.

Andrzej na Lijaku from Marco on Vimeo.

Słowenia 2011

Lijak jak co roku niezawodny. Warun jednak nie rozpieszcza, spory wiatr, dziś do anten postępowa na speedzie ok 8km/h ;-) Słonecznie temperatury ok 30 stopni.

Spora dawka adrenaliny.

Kolejny ciekawy wypad w góry, tym razem Srebrna Góra i Karkonosze. Wyjazd ciekawy przede wszystkim ze względu na warunki jakie były w trakcie latania. Srebrna, rozgrywany PPSG i chęć zaliczenia Task-u 2 skłonił do lotu pod upierdliwy wiatr, postępowa w okolicach 10km/h ale mozolnie dało się zaliczyć dwa cylindry. Niestety do szczęścia brakło kilku metrów wysokości a może tylko rozprężenie spowodowane dotarciem do zbocza Srebrnej posadziło mnie na lądowisku. Następne dwa dni to już Karkonosze, pierwszy to jakiś decyzyjny koszmar. Miało być Czoło ale słaby wiatr zbliżony w kierunku do północnego skutecznie odwiódł mnie od decyzji podejścia na Czoło. Zmiana decyzji i jazda na Cerną Hore skończyła się przed szlabanem z zamkniętą drogą na lądowisko i co teraz - czas na plan awaryjny - Kopa. Udało się wystartować ok. g. 14 zupełnie samotnie i to samotne latanie chyba niezbyt motywująco podziałało i jakoś nie chciało mi się walczyć z dziwacznymi noszeniami - a może tylko szukałem pretekstu do lądowania ;-)może jakiś korespondencyjny Puchar Karkonoszy bardziej by motywował. W ostatni dzień okazało się, że zamknięta droga na lądowisko Cernej Hory nie musi przeszkadzać w lataniu. Bardzo wczesny start i ostra poranna termika dostarczyła mi dawki adrenaliny przewidzianej chyba na kilka dni. Koncepcja lotu była dobra niestety zestaw akrobacji jaki przerobiłem gdzieś po minięciu Svobody nad Upou zdekoncentrował mnie na tyle skutecznie by nie pozwolić na odnalezienie dalszych noszeń. Pierwszy raz zestaw atrakcji skłonił mnie do decyzji o świadomym przeciągnięciu glajta by odzyskać nad nim kontrolę, całe szczęście zapas wysokości był spory. Po przeanalizowaniu tracka okazało się, ze utrata wysokości nie była aż taka jak mi się wydawało tuż po atrakcjach, bo tylko ok 70m.

Wiosenne latanie

Od poprzedniego wpisu minęło już sporo czasu i kilka dni lotnych, mniej lub bardziej ciekawych. W tym czasie trafiłem na wypadkowy warun

na Cernej Horze. Dwa zdarzenia jednego dnia z tego jedno zakończone akcją ratowniczą ze śmigłowca, niestety czas oczekiwania na śmigło nawet za naszą południową granicą jest dość długi - trwało to ok. 45min. Mimo telefonu naszych czeskich kolegów ratownicy uparli się by najpierw wysłać ratowników na skuterze. W drugim przypadku skończyło się na dość bezpiecznym lądowaniu kilkadziesiąt metrów od poprzedniego wypadku. Następne dni lotne to trzy kolejne spędzone na Srebrnej Górze, Czole, Kopie i prawie na Grzmiącej jednak jak to w znanej reklamie "prawie robi dużą różnice" ;-) skończyło się na skręconym kolanie. Warunki niestety nie rozpieszczały i przy starcie

z Czoła i z Kopy trzeba było się troszkę napocić by polecieć te parę kilometrów. Bardzo fajne parę kilometrów w Karkonoszach. Zwłaszcza, że dość rzadko udaje mi się trafić na latanie w naszej części Karkonoszy. Za to latanie w okolicach Śnieżki wynagrodzone fantastycznymi widokami wiosennych gór.

Andrzejówka - wiosna???

Czy aby na pewno jutro jest wiosna? Tak to jest jak decyzje o lataniu podejmuje się w nocy. Widok po przyjeździe do Rybnicy troszkę nas zaskoczył, nie wiem czy troszkę to dobre słowo, biało i nie wiało i gdzie prognozowane 4-5m/s. Zachmurzenie 100% z czasem porobiły się jakieś okienka, troszkę słońca i wiaterek zaczyna podwiewać. A jednak dało się polatać - pierwszy raz w tym roku, tylko w łapki zimno, zimno które wymusza wcześniejsze niż by się chciało lądowanie.